هر کی کمر بند نبنده خره!

 

از بحران های اخیر جمعیت پایتخت نشین در این روزها درگیری با کمربند ایمنیست...بعد از اینکه از 15 آبان ماه استفاده از کمربند ایمنی اجباری وسوار شدن بیش از یک مسافر در صندلی جلو ممنوع شد شاید خیلی ها یک نفس راحت کشیدن که آخیش بالاخره تو اینجا هم مردم قراره مثله مملکتهای متمدن از اتومبیل استفاده کنن ولی افسوس و صد افسوس که هنوز چند روز از  اجرای این قانون نگذشته بود که انواع راهکارهای جدید فرار از این قضیه باب گردید خب عجیب هم نبود اتول های مش ممدلی که تو این شهر به حرفه شریف جابجایی مسافر مشغولند اغلب بیشتر از ربع قرن عمر دارند و اصلا نه تنها کمربند ندارن بلکه به جای آن از وسایل مفید تر مثله پنکه؛کپسول آتش نشانی؛گلدانهای تزیینی؛باند استریو و...استفاده می کنند.اجرای ضربتی این طرح باعث شدکه رانندگان به فکر نصب اجباری وسیله به درد نخوری به اسم کمربندایمنی بیفتند حتما همه دوستانی که این روزها در تهران تردد میکنند با وسایلی همچون طناب؛ تسمه ؛ کش ویا نخ شیرینی برخورد کرده اند که در اتومبیل های پایتخت به عنوان کمربند ایمنی استفاده می شود.نکته غم انگیز تر اینجاست که مسافر بینوا مجبور است تا انتها این وسیله را بر روی سینه خود نگاه داردزیرا این وسیله هرگز چفت و بستی ندارد .قشر آسیب پذیر مسافر بر (یابا احتیاطمسافر کش...)که بخاطر استفاده از کمربند ایمنی متحمل زیان جبران ناپذیری شده بود با رجوع به خرد جمعی خود تصمیم گرفتند دیگر به قوانین من در آوردی تن ندهند و از این رو قضیه سوار کردن یک نفر در صندلی جلو منتفی گردید...حال آنکه تقریبا تمام ماشین های مسافر کش در قسمت پشت صندلی جلو با تیر اهنهای 14و 16 آرماتور شده بوده اند  که با وجود این پیش بینی؛ سوار کردن یکنفر در صندلی جلو کاری ابلهانه به نظر می رسید. این نتایج جمعی یاعث شد که رانندگان در صندلی جلو  مکانهای مخفی برای سوار کردن مسافر دوم تعبیه کنند آنها گاهی مسافر دوم را در زیر مسافر اول؛ جلوی پای او ؛یا خوابیده حمل ونقل می کنند.کما اینکه همه ما قبلا در تهران بارهاشاهد حمل بیش از 10 نفر با یک پیکان بوده ایم که اغلب نفر کنار دستی راننده در سمت چپ یکی ازمریدان و عشاق راننده در آن خط است و یکی از قوانین بدیهی این نوع حمل ونقل باز بودن درهاست.

خب به هر روی اجرای این طرح به خوبی توانسته به کاهش آمار تلفات رانندگی کمک کند اما بیش از هر چیز سیاست دولتمردان ما در این راستا ستودنیت چرا که آنها با تولید انبوه انواع خودرو و ورود آن به پایتخت تلاش می کنند پایتخت آنقدر از انواع خودرو مملو شود که دیگر هیچ اتو مبیلی نتواند بیش از 20کیلومتر سرعت داشته باشدشاید این معقولانه ترین سیاست برای کاهش تصادفات باشد پس به امید روزی که تهران یک پارکینگ بزرگ شود !منتظر می مانیم زیاد دور نیست!