این روزها فلسطین و اسراییل شاهد روزهای پر آشوب و پر حادثه ایست ،در پی حمله چریکهای شاخه نظامی حماس به یک پادگان سربازان اسراییل در آنسوی دیوار ما بین و کشتن تعدادی نظامی و به گروگان گرفتن یک سرباز 19 ساله اسراییلی ، ارتش اسراییل از زمین ، دریا و هوا نوار غزه را آماج حملات موشکی و بمباران خود قرار داد.بمباران دفتر اسماعیل هنیه و بازداشت بیش از 80 تن از اعضای دولت و مجلس فلسطین اقدامی بود که شگفتی بسیاری را بر انگیخت هر چند اسراییل قبلا اعلام کرده بود در صورت اقدامات عملیاتی حماس ، جهاد اسلامی و گردانهای عزالدین قسام و الاقصی حق هرگونه واکنش را برای خود محفوظ می دارد ولی این عکس العمل اسراییل در این سطح و با این شدت موجب حیرت بسیاری از جمله بخشی از افکار عمومی خود اسراییل گردید.
به نظر میرسد دولت ایهود المرت می کوشد تا با بالا بردن هزینه اقدامات فلسطینیان افکار عمومی اعراب را بر خلاف این اقدامات بشوراند .از سوی دیگر اسراییل با شکستن دیوار صوتی بر سر کاخ ریاست جمهوری سوریه خط ونشان پر رنگی برای اسد به عنوان میزبان خالد مشعل کشید .
منازعه اسراییل و فلسطینیان با پیروزی حماس وارد مرحله تازه ای شد هر چند بسیاری بر این باورند که پیروزی حماس به منزله شکستی برای اسراییل بود ولی واقع امر آنست که اسراییل کوشید تا با مقصر جلوه دادن حماس از سویی که به انزوای جهانی آن انجامید و از سوی دیگر با دامن زدن اختلاف بین سران حماس و جنبش الفتح بیشینه استفاده را از روی کار آمدن رادیکالهای حماس بکند. کمترین دستاورد اسراییل تا کنون اصرار محمود عباس بر برگزاری رفراندوم بر سر به رسمیت شناختن اسراییل است.
در مجموع به نظر می رسد اسراییل آنچنان از روی کار آمدن حماس نا خشنود نیست چرا که تنها دولتی که علنا از مبارزه مسلحانه علیه اسراییل جانبداری می کند حماس است از سویی مردم فلسطین تاب تحریم و وضع بد اقتصادی یا قطع آب و برق را ندارند و تنها گزیر ناگزیر برای سران حماس به رسمیت شناختن دشمن خود به عنوان یک همسایه است .
در این میان خون است که می ریزد و هیچ چیز جای آن را نمی گیرد به غیرکینه های عمیق.
دوست من هر وقت نوشته ای جدید می نویسی لطفا پینگ کن.