در محاق!

چند روز پیش داشتم مجله های قدیمی رو می دیدم
یه زمانی واقعا جامعه مطبوعاتی ایران رو به رشد شده بود
سا لهای 77 تا 80یادمه صبحها عصر آزادگان می خریدم  عصرا آفتاب امروز....هفته نامه هم کیان بود....هم آبان...ماهنامه هم پیام امروز...جدا که معرکه بود یه ماه چشم می مالیدم تا پیام در بیاد....حقا که کارشون حرفه ای بود...مجله ها که ورق میزدم همه اون روزا مثله فیلم از جلوی چشمم رد می شد
از انتخابات مجلس 79 گرفته تا کنفرانس برلین تا قتلهای زنجیره ای تا سعید امامی...سعید عسگر ..سعید حجاریان...واااااای خدا 8سال گذشت یه روز که رفته بودم مثله هر روز نشاط بخرم دیدم میز روزنامه فروش خالیه ...فقط جمهوری اسلامی بود و چن تا روزنامه ورزشی ...تا ته قضیه رو خوندم....20 تا با هم
بعدش هم همین روند ...هفته نامه ها ..روزنامه ها..ماهنامه ها ..رسیدن به 90 تا...از هیشکی صدا در نیومد...
میدونید چرا؟چون ما باید تمرین ادب و شکیبایی میکردیم!!!
و من هیچ وقت نفهمیدم چرا همیشه مردم باید ما به ازای تمرین ادب آقایان را بدهند....واز این تونل گذشتیم و امروز به اینجا رسیدیم...اما ما برای رسیدن به اینجا تلاش می کردیم.....؟افسوس که فرصتهایی  راآتش زدندکه ما صادقانه بخشیده بودیم