این حکایت نا تمام

شاید بتوان به جرات بر این نکته تاکید کرد که در جامعه ایرانی یکی از بارزترین نمودهای ناهنجاری؛ تقابل وتضاد میان آموزه های سنتی و رهیافت های مدرن است.مولفه های سنتی آنچنان ریشه محکمی در ذهن وفرهنگ  ایرانی دارد که غالبا امکان هر گونه نقد و نظر را بر خود مسدود می نماینداز سویی سیر سریع ورود شاخص های فرهنگی مدرن این دو را در آوردگاهی خونین رویاروی یکدیگر قرار داده است.

ایران با وجود اینکه قریب یکصد سال از ورود به دوران تازه فرهنگی وعلمی را پشت سر می گذارد ولی به دلیل اختلاط و امتزاج فرهنگ سنتی و نظر گاههای دینی در فاصله گرفتن از فرهنگ سنتی بسیار مقاوم وکند بوده است کما اینکه در اهم موارد  رستنگاه آداب سنتی در مذهب بوده و مذهب به عنوان سپر محافظی همواره این نوع سنن را یاری کرده است.

حال در جامعه امروز ایران که قریب سی وچند میلیون جوان زیر سی سال در آن زندگی می کنند و اغلب آنان از سطح سواد متوسط و بالاتر برخودارند نرم نرمک مولودی به نام نو گرایی استخوان می ترکاند و خود را قد و قامت سنت های چند هزار ساله می نماید.هر چند ورود به عرصه مدرنیسم واقعیتی گریز ناپذیر برای تمامی فرهنگهای راکد و ساکن است و لی گذار در این رنسانس بی شک ناهنجاریها و معضلاتی را پیا مد خواهد داشت.

به عنوان مثال یکی از نمودهای روشن تضادهای جاری ؛معادلات حاکم بر روابط اجتماعیست. جامعه جوان امروز ایران به سرعت و با ولع بسیار پدیده ای وارداتی به نام "دوست دختر" یا "دوست پسر " را پذیرفته  است و جالب اینجاست که حکومت نیز با وجود عدم تطابق این پدیده با ارزشهای معروفش ؛ و تنها به خاطر قوت و قدرت این واقعیت با آن ناگزیر کنار آمده است. این سوی مدرن سکه است اما اگر به آنسوی سنتی نیز بنگریم خالی از لطف نیست :

غالب پسرهای ایرانی که بعضا زیر ابرو هم بر می دارند و ریش و سبیل قیطانی می گذارند و در سال دست کم با ده ها دخترارتباط دارند همواره مدل آرمانی برای ازدواجشان را دختران چشم و گوش بسته  (و چه بهتر چادر ی) می دانند .آنها معتقدند هرگز دختری که قبل از ازدواج با دیگران ارتباط داشته گزینه ای مناسب برای زندگی مشترک نیست و برای اثبات ادعایشان نیز دلایل شهودی ارایه می دهند.

جالب اینجاست که دختران   خود را قربانیان تاریخی سنت های غلط می دانند و همواره از هر نوع باید و نبایدی گریزان و نالان می نمایند آنان در ارتباطات پیش از ازدواج خود همواره از خویشتن تصویری مدرن ؛نو اندیش و عقل گرا ارایه می دهند و با توسل به این تصویر  هر نوع مطالبه ای را به منزله یوغ بندگی ومنحصر کننده آزادیهای انسانی و مسلم خویش می پندارند!حال آنکه کمی بعدتر در سناریو ی ازدواج با مطالبه "مهریه"! های کلان و کروری خود را کالاوار به مزایده عام می گذارند!

از این نمونه های پارادکس میان سنت و تجدد در حوزه فرهنگ بسیارند .

......گاه با نگاه بر بامهای این شهر که همه با ابزارهای دریافت امواج خارجی فرش شده به این نتیجه مستقیم می رسیم که  فرهنگ  بر بالهای امواج بی محابا و قدرتمند سپاهیان تازه نفس خود را به رزمگاه کهنه سواران سنت  می فرستد که بازو در بازو افکنند و پشت بر خاک مالند.