تا شب یلدا نرودصبح صادق ندمد

امشب درازترین شبه ساله .همیشه همه واسه اونی دست وپا می زنن که با بقیه فرق می کنه.امشب هم باهمه شبا فرق میکنه فرقش هم اینه که خورشیده فرداش دیر تر بالا می آید. همیشه شب نماد سیاهی و نا امیدی بوده حکایت بزرگداشته یلدا هم شاید اینه که همه دور هم جمع می شن تا با این سیاهی پیکار کنن تا به عشق نور خورشید فردا پنجه در پنجه تاریکترین و درازترین شب سال بندازن.شبی که توی اون دل داغ و دق زده رو می شه سپرد به برفباد اون طرف درها تا شاید یه کم خنک شه.انارو هندوانه سرخ مهمان سفره هزاران ساله یلدای ایرانی بوده.

یلدایی که معنای زایش است زایشی که در پس آن خورشید بر دف سیاه و بلند شب بکوبد و بگوید که باز هم روشنی بر سیاهی و تاریکی چیره شد.

اما راستی شب یلدای اون کارتن خوابه چه شکلیه؟ شاید امشب مجبور شه واسه اینکه از سرما یخ نزنه کارتن و لحافش رو بسوزونه.....شاید.

"نادیده ترین هیبت یلدایی دی را تا دامنه ی صبح بو می کشیم
و یخ را تا مرز آشتی ناپذیر ِ شعله می گسترانیم
شب اگر باژگونه ی آرزوهایمان باشد
و تکرار نخ نمای جاودانگی مان
حتی در واپسین شب هم
باز هم
ما
بیداریم "